Kleine knappe Adonis,

Je kwam in een dierenasiel terecht omdat je ongewenst geboren was. Wat een knap kereltje was jij, vandaar je naam Adonis. Je hoopte snel een nieuwe thuis te vinden maar de interesse voor je bleef uit. In een periode waarop kittens massaal worden afgestaan, kon je maar niet wennen aan die drukte.

De medewerkers van dit dierenasiel omringden je met warme bezorgdheid en liefde. Helaas, lieve Adonis, je weerstand was niet opgewassen tegen de stress en je werd ziek. Uiteindelijk bezweek je eraan...

Rust zacht, mooie knappe Adonis

Klein lief Miekske,

Dat korte leventje van je heeft in het teken gestaan van pijn en strijd. Eerst de strijd om te leven en nu de finale strijd om te mogen sterven. Af en toe een opflakkering waarin je kort speelde met een balleke of met je vriendjes, Sater en Zeppos, om daarna terug te liggen bijkomen van de geleverde inspanningen.

Nu lig je begraven bij je broertje en zusje die drie maanden geleden gestorven zijn. Amper twee weken oud.

Rust zacht, dapper wolletje

Je pleegmoeke Kris

Lientje, een mooi ros dametje werd op een dag gevonden in een park door een kattenvriendin. Ze was een ongewenst spinnertje dat een zwerfleven leidde. Samen met enkele dierenvrienden werd besloten om Lientje een kans op een nieuwe warme thuis te geven. Ze liet zich makkelijk benaderen en werd door deze kattenvrienden naar een dierenarts gebracht om haar te laten steriliseren.

Lientjes toekomst zag er dus opeens stralend uit. Na de sterilisatie zou ze voorlopig opgevangen worden door een lieve dame die haar leven wijdt aan verstoten huisdieren. Helaas... Toen Lientje vlak voor de operatie enkele testen onderging, bleek dat ze aan leucose leed. Ze werd heel zachtjes ingeslapen.

Rust zacht, klein lief juffertje

In een opvangcentrum voor verstoten poezen is het een beetje zoals in het werkelijke leven : soms een lach, soms ook eens een traan. Ririetje, dat guitig lief knaapje is niet langer meer bij al zijn vriendjes.

Toen hij ziek werd, hebben de beheerders van het opvangcentrum hem met de beste zorgen omringd en hem geheel hun hart geschonken maar het mocht niet meer baten. In de liefhebbende armen van zijn pleegouders is hij heel zachtjes heen gegaan.

Met tederheid herinneren wij ons Ririetje

Geen eenzame nachten meer in koude en wind
maar een warm mandje naast mijn vriendjes.
Geen knorrend maagje meer of een droge keel
maar eten en melk met liefde gegeven.

Niet langer meer uitgesloten zijn
en je afvragen waarom je bent geboren
maar zachte handen die je strelen.

Het warme gevoel opnieuw bemind te worden,
terug aanvaard te zijn door mens en dier
in een tijdelijke thuis met tederheid omgeven.

Zo dankbaar om te mogen sterven in zachte armen
en weten dat men mij nooit meer vergeten zal.
Dat was ik, lieve pleegouders

je Ririetje